arashpak

arashpak

کاربر ممتاز
عضو جدید از بوشهر
عضویت
آخرین بازدید
ارسال ها
1,310
پسندها
1,589
امتیاز
0

ارسال های پروفایل آخرین فعالیت ارسال ها درباره

  • sun_girl
    سلام داداشی خوبی؟
    بلاخره بعد از یه عالمه وقت اومدم ، حالا این بار شما نیستی :(

    امیدوارم هر جا باشی سالم و تندرست باشی و شاد شاد
    دزيره
    سلام خوبي ؟شرمنده خيلي وقته فقط براي چك كردن فايلم تو سايت ميام كارم رو هم ول كردم رييسم اخلاقش خيلي بد بود و ساعت كاري هم زياد
    شماچه كارا كردي؟
    برات آرزوي موفقيت دارم
    مرسي از پيامي كه برام فرستادي
    M
    درود
    خوب هستين ؟لينك كدوم كتاب بود ؟ 23 سال يا تولدي ديگر يا ؟...
    سوگلییی
    سلام داداشی چون میدونم شیرینی زیاد دوست داری اینو برات گذاشتم
    گلابتون
    اي جاااااااان داداشي گل خودمممممم...خوش اومدي ...
    آره داداش جات خالي بود...امروز آبجي سمانه هم بعد از كلي وقت اومده بود
    ديگه با حضور شما هم كه چشممون روشن شد.
    خوبي داداش ..سلامتي...خوش ميگذره؟ :gol: :gol: :gol: :gol: :gol:
    sun_girl
    سلام آرش جان
    خوبی؟
    مرسی، چه عکسای نازییییییییییی
    سمیه نوروزی
    در زندگی هر کس زمانی فرا خواهد رسید که دوست دارد عادت کند.... دوست دارد در بازه های مشخصی از زمان برگردد به خودش و عادت هایش و بگوید که هنوز خودش را خوب به یاد دارد... می ترسد از اینکه مبادا در یکی از مسیر های زندگی که تندتند راه رفته است بخشی از خودش را جا گذاشته باشد....امروز رفتم یکی از همان جاهای همیشگی ای که دلگرفتگی ها و شادی های زیادی را به آنجا برده بودم... قدم زدم... نفس کشیدم و خوب تماشا کردم.... هنوز همه جا را می شناختم...لازم بود باید از روحم نبض می گرفتم.
    گلابتون
    سلام آرش جان...
    ممنونم داداشي...خوبم خداروشكر...
    جات خالي رفته بودم مسافرت...يه هفته نبودم..
    تو خوبي خوش ميگذره..داداشم؟
    سمیه نوروزی
    در تاریکی بی آغاز و بی پایان
    دری در روشنی انتظارم رویید
    خودم را در پس در تنها نهادم
    و به درون رفتم:
    اتاقی بی روزن تهی نگاهم را پر کرد.
    سایه ای در من فرود آمد
    و همه ی شباهتم را در ناشناسی خود گم کرد
    پس من کجا بودم؟
    شاید زندگیم در جای گم شده ای نوسان داشت
    و من انعکاسی بودم
    که بی خودانه همه ی خلوت ها را بهم می زد
    و در پایان در سایه ی بهتی فرو می رفت.
    من در پس در تنها مانده بودم.
    همیشه خودم را در پس یک در تنها دیده ام
    گویی وجودم در پای این در جامانده است
    و در گنگی آن ریشه پرورانده
    محـسن ز
    بود آیا که خرامان زدرم باز آیی
    گره از کار فرو بسته ما بگشایی
    عیدت مبارک ارش جان
    naghmeirani
    سلام آرش جون!
    کم پیدائی دوستِ خوبم.
    ممنون از شعرِ قشنگت.

  • بارگذاری...
  • بارگذاری...
  • بارگذاری...
بالا