آزاده از بچه ها چ خبر دلم برای همشون تنگ شده
-
آیــا
اگر تنهایی را
بیـش از انـدازه
دوست داشته باشیم
روزی ما را رها کرده خواهد رفت .. ؟!
|اوغوز آتای|
قشنگ بود مرسی آزاده جان
هیچ گـاه فکــر نمی کـردم فاصـله بینمــان آنقــدر زیـاد شـود کـه...
تـو بی خـــیـال زنـدگی کنــی ...
و مــن با خیــال ت!
بـی خیــال زندگــی شــوم !!!
این روزها که می گذرد یک ترانه تلخ
قصه ی تنهایی های مرا می سراید
سمفونی گوش خراشی است
روزهاست پنبه دگر فایده ندارد ......باید باور کنم تنهایم
چه عالي ميشود
وقتي كه چشم از خواب وا كردم
ببينم جاي نان
صبحانه چندين بوسه آوردى
راما - فدای چشمات - آپارات
وقتی دیر رسیدم و با دیگری دیدمت فهمیدم که گاهی “هرگز نرسیدن بهتر از دیر رسیدن است ...
من شیــــفته‌ی میزهای کوچک کافه‌ای هستم که بهانه نزدیک‌تر نشستن مان می‌شود...
و مــــن روبروی تــــــو می توانم تــمام شــعر های نگفته دنیا را یکــــجا بگـویم.
سلام بر عزیز دل،خوبی خانومی؟
چه خبرا ؟ همه چی خوب پیش میره ؟ دماغت چاقه
قربونت عزیزم
آدم بزرگها، اعداد را دوست دارند. وقتی با آنها از دوستِ تازه ای صحبت می کنی، هیچوقت از تو راجع به آنچه اصل است نمی پرسند. هیچوقت به شما نمی گویند که مثلاً "آهنگِ صدای او چطور است؟ چه بازی هایی را بیشتر دوست دارد؟ آیا پروانه جمع می کند؟"
بلکه از شما می پرسند: "چند سال دارد؟ چند برادر دارد؟ وزنش چقدر است؟ پدرش چقدر درآمد دارد؟"
و تنها در آن وقت است که خیال می کنند او را می شناسند.
اگر شما به آدم بزرگها بگویید: "من خانه ی زیبایی دیدم که روی پشتِ بامش، پر از کبوتر بود"، نمی توانند آن خانه را مجسّم کنند. باید به آنها بگویید: "یک خانه ی صدهزار دلاری دیدم!".
آنوقت بلند فریاد می زنند: "به به! چه خانه ی قشنگی!"
فدات خانومی
ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ...
ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ ...
ﻧﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻣﯿﺒﯿﻨﺪ ...
ﻭ ﻧﻪ ﮔﻮﺵ ﻫﺎﯾﻢ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﺩ ...
ﻭ ﻧﻪ ﺩﺳﺘﺎﻧﻢ ﻟﻤﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ...
ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺷﻌﻔﯽ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ ...
ﺑﺎ ﺩﻟﻢ ﺍﺣﺴﺎﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ... !!!!
ﻫﺮ ﺟﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯽ ﺑﺎﺵ ....
ﻣﻦ ﺍﺣﺴﺎﺳﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﺳﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﻢ
ﺑﻪ ﻗﻠﺒﺖ ﻣﯿﺮﺳﺎﻧﻢ ....
ﻭﺑﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ ﻗﺪﺭﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ .....
سلام دوستم برای لطف همیشگی که بهم داری ممنونم
تقدیم شما
:gol:
سلام عزیزم ،خوبم
ممنون که جویای احوالم شدی
سایت مشکل داشت برام باز نمیشد
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...
