--زهرا

ب نام خدا----- خدای باوفا مهربون و بی منت از خوبی هایی که میکنه خدایی که یادش نمیره کجا دل کدوم بندش رو شاد کردی کجا زخم خوردی ودم نزدی کجا وقتی مصیبت دیدی گفتی الحمدالله و هرجا واسش کم گذاشتی گفت ایراد نداره توی عمر چندین سالش یکبار دل یکی وشاد کرد و منم به حرمت اون واسش گره گشا میشم – به نام خود مهربونش

هیچکس از خونوادم راضی نبود برم رشته معماری - به اصرار خودم شروع به ادامه تحصیل در این رشته کردم- سال 80 کاردانی گرفتم - - با اعتماد به نفسی ک داشتم بااینکه هیچی از کامپیوتر نمیدونستم شدم مدیر آموزشگاه کامپیوتر؛ خیلی اوقات سرکلاسا درس میدادم .کلی کتاب میخوندم ک ی موقعی سوالی بود کم نیارم - شدم ی تایپست حرفه ای که دردقیقه 400 کارکت میزدم بدون نگاه کردن به کیبورد تایپ میکردم - خوشحال بودم واز خوشحالی زیاد غافل بودم که : -- زهرا داری وقت و ازدست میدی وکلی از علم روز معماری عقب موندی–
سال 90 کارشناسی قبول شدم -اما برزخ وبه چشم خودم دیدم -- خدای من ؛ حتی خط کشیدن رو هم فراموش کرده بودم و باجدیت از اول شروع کردم -توی دانشگاه قسمت دبیرخانه کار کردم وشدم دست راست مسول فرهنگی- هرجا تاتر بود اجرا بود جشنواره بود زهرا بود – من معتقدم با آدماطوری باید رفتار کرد که دوست دارم با خودم رفتار شه واسه همین 4 ترم تحصیلم توی دانشگاه حتی یک نفر پیدا نمیشد که بگه " بابا زهرا دمت گرم چرا ازت خواهش کردم و انجام ندادی –
گاهی اوقات ی ترم سرکلاس نبودم ولی دم استادام گرم همیشه سنگ تموم میذاشتن وهوام وداشتن ومنم سعی میکردم شرمندشون نشم و خوب درس بخونم و از شروع فرجه ها تا پایا ن امتحانا زهرا بیشتراز چندساعت نمیخوابید -- و با معدل خوبی فارغ از تحصیل شدم


تمام ثانیه های عمرم در زندگیم فقط خدا بود یاد گرفتم زندگی زیرسایه خدا خیلی قشنگتره-- مثل خدا ک آدما واسش تاریخ مصرف ندارن نمیذارم دوستام تاریخ مصرف داشته باشن--

وابسته آدما نباشم - باآدما خوب باشم همین بی هیچ توقعی * تا خدا نخوادکسی جایی قبول نمیشه کسی جایی سرکار نمیره کسی جایی نفس نمیکشه .
.. ی تصمیم بزرگ دارم اگ توی رشتم موفق نشدم یا علاقم برنگرده حتما تغییررشته میدم به رشته ایی که همیشه بهش فک میکنم و میدونم درش موفق ترم – تاخدا چی بخواد

کوه-موسیقی-شعر-قهوه