ای دل آن زلف ز کف برده قرار من و تو
شود آشفته از این پس همه کار من و تو
شد قرار اینکه دگر در پی خوبان نرویم
آخر ای دل چه شد آن عهد و قرار من و تو؟
سر کویی که محال است رسد پای خیال
مشکل آنجا فتد ای باد، گذار من و تو
شکوه از خار تو داری و من از جور رقیب
بلبلا نیست عبث ناله ی زار من و تو
ناز کن ناز نگارا که دهم جان به نیاز
زآنکه در عشق جز این نیست شعار من و تو
در خمار از می حسنی تو من از می عشق
کو شرابی که کند دفع خمار من و تو؟
کی رسیم ای دل گمگشته به سر منزل عشق
که فتاده ست در این مرحله بار من و تو
