سلام!
سر شما درد نکنه.
فرمودید وقتی مطمئنم که روز هست چرا شک کنم ؟! شما روی چه حسابی میگید که روز هست؟
اول در روز و شب بودنش شک میکنید.
علائم و نشانه های روز و شب رو با هم مقایسه میکنید و با حال حاضر مقایسه میکنید و نتیجه میگیرید که اگر آفتاب توی آسمون بود و محیط روشن بود پس روز هست،
میبینید حتی برای اینطور مسائلی هم باید فکر و اندیشه و
شک کنید.شک 1% برای قبل از مرحله ی یقین هست.
چون این مراحل سریعا در ذهن شما میگذره شما فکر میکنید که اندیشه و شک نکرده اید؟
پس اگر قبول ندارید این طوری فکر کنید : شما در یک اتاق هستید که هیچ در و پنجره ای ندارد کاملا بسته است ، با خود فکر میکنید که روز است یا شب؟!...
الان به چه نتیجه ای میرسید؟ نتیجه مهم نیست و لازم نیست برای من بازگو کنید ، به مراحلی که برای رسیدن به نتیجه انجام داده اید فکر کنید.
ولی با این وجود
وقتی به یقین رسیدید، یقینی درست هست که هر چند هزار بار دیگر که در آن شک کردید باز هم به همان نتیجه برسید.
پس نگرانی لازم نیست، بگذارید 1000 بار دیگر این آزمایش تکرار شود تا علاوه بر شما همگان به این نتیجه درست برسند.
با عرض پوزش دیگه لزومی به ادامه ی بحث تجربه و اون 1% نمیبینم ، احساس میکنم داره بیخودی ادامه پیدا میکنه.حرفی زدم و ادعایی کردم که خلاصه اش این میشه:
بیاندیشید که دارید چه میکنید.
اگر شما مخالف با اندیشیدن و تفکر هستید از این به بعد اعلام کنید و گرنه منطق ایجاب میکنه که دیگه ادامه ندید.
جایی عرض کردم ما هنوز طرز اندیشیدن رو بلد نیستیم ، با عرض پوزش این بی احترامی من رو ببخشید ، ولی در مورد شما صدق میکنه، شما اصل مطلب و مفهوم از جملات من رو متوجه نشدید و فقط بحث شما با من روی چند کلمه میچرخه که اونم چون من انسان پرگویی هستم بیشتر برای تاکید نوشتم و البته مسئولیت نوشته هام رو قبول دارم به خاطر همین در چند خط بالاتر جمله ی قبل رو اصلاح و خلاصه کردم.
جایی دیگر عرض کردم بنده آدم بی حوصله ای هستم ، یکی از دلایلش اینه که معمولا با اشخاصی که بحث میکنم حداقل منطق و سطح اندیشه بحث کردن رو نمیدونند.
لطفا دیگر ادامه ندید اگر این جمله رو قبول ندارید:
اگر با کسی بحث میکنید یا شما اشتباه میکنید یا او پس احتمال اینکه شما اشتباه کنید نیز وجود دارد ، اگر این احتمال را نمیدهید بحث نکنید.
___----____------___----
عادت ما شده تا کسی خلاف عقایدمان صحبت میکند انگار خلاف وجود ما صحبت میکند. تا کسی را نمیشناسیم انسان است ، به محض اینکه فهمیدیم
کمی افکارش با ما تفاوت دارد او را از خود دور دانسته و موجودی دیگر میدانیم و فراموش میکنیم که همگی انسانیم.
منظور از این جمله بیشتر خودم بودم ، امید وارم هر روز خودم از این طرز فکر اشتباه دورتر شوم.
_____
با احترام