pouya6721
عضو جدید
اچُمی از گویشهای به جا مانده از زبان فارسی پهلوی ، مربوط به دوره ساسانیان و پیش از آن میباشد و یکی از هفت ریشه اصلی زبان فارسی کنونی است. بیشتر ساکنان جنوبی استان فارس و غرب هرمزگان شامل شهرستانهای بستک ، لارستان ، خنج و روستای بلغان و قسمتهایی از بندرلنگه ، گاوبندی(پارسیان)، بندر خمیر و ... به این گویش صحبت مینمایند. گویش اچمی از گویشهای فارسیتبار یعنی متعلق به شاخه جنوب غربی گویشهای ایرانی است. نام این گویش از کلمه اچم که به معنای برویم- بروم- میروم، میباشد، که به علت استفاده فراوان این لفظ در یاد دیگر فارسی زبانان میماند. این گویش در جای جای منطقه جنوب به شکلهای متنوعی خود را نشان داده و نمود کردهاست که بیشتر این تفاوتها در تلفظ واژگان است. گویش اچمی لهجههای بسیار فراوانی را در بر میگیرد. در بسیاری از مناطقی که به این گویش صحبت میکنند، کلمات و واژگانی خاص نسبت به بقیه مناطق اطراف خود به کار میبرند که در بعضی موارد تأثیر گرفته از زبانهای هندی ، انگلیسی ، پرتغالی و عربی است که به علت مراودات بسیار زیاد مردم این مناطق با کشورهای مختلف میباشد.
منبع:
http://fa.wikipedia.org/wiki/اچمی
منبع:
http://fa.wikipedia.org/wiki/اچمی