رد پای احساس ...

[naghmeirani]

گفتم بهار؟
خنده زد و گفت
اي دريغ
ديگر بهار رفته نمي آيد
گفتم پرنده ؟
گفت اينجال پرنده نيست
اينجا گلي كه باز
كند لب به خنده نيست
گفتم
درون چشم تو ديگر ؟
گفت ديگر نشان ز باده مستي دهنده نيست
اينجا به جز سكوت سكوتي گزنده نيست

 

[zx1]

گل که میخندد، ز طوفان حوادث غافل است
ور نه این دنیا که ما دیدیم خندیدن نداشت

 

[مهرومهتاب]

پشت این پنجره یک نامعلوم است...
نگران من و تست
ای سراپایت سبز
دستهایت را چون خاطره ای سوزان در دستان عاشق من بگذار و لبانت راچون حس گرم از هستی به نوازشهای لبهای عاشق من بسپار
باد مارا با خود خواهد برد!!!!!!!!!!!!

 

[naghmeirani]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]آسیمه سر رسیدی، از غربت بیابان
دلخسته دیدمت از، آوار خیس باران

وا مانده در تبی گنگ، ناگه به من رسیدی
من خود شکسته از خود، در فصل نا امیدی

در برکه‌ی دو چشمت، نه گریه و نه خنده
گم کرده راه شب را، سرگشته چون پرنده

من ره به خلوت عشق، هر گز نبرده بودم
پیدا نمیشدی تو، شاید که مرده بودم

من با تو خو گرفتم، از خنده ات شکفتم
چشم تو شاعرم بود، تا این ترانه گفتم

در خلوت سرایم، یک باره پر کشیدی
آن گاه ای پرنده، بار دگر پریدی[/FONT]​

 

[Taghdir]

بسیار عااااالیییییییی ...
زیبا بود ...

 

[naghmeirani]

صدای شکفتن

چو شب ز راه رسد گوش کن به لحظه ی خفتن
بود سکوت شبانه زمان راز شنفتن
ز هر نسیم به گوشت رسد نوای گذشتن
ز هر جوانه ی گل بشنوی صدای شکفتن



​

 

[samira zibafar]

دل تو یه آسمونه دل تنگ من زمینی
میدونم عوض نمیشی تو خودت گفتی همینی
تو مثه اون کسی هستی که میره واسه همیشه
التماسش میکنی که بمون اون میگه نمیشه
مثه یه تولدی تو مثه تقدیر مثه قسمت
مثه الماسی که هیچ کس واسه اون نذاشته قیمت
مثه قصه های زیبا پری از خوابای رنگی
حیفه که پیشم نمونن چشای به این قشنگی
پر نازی مثه لیلی پر شعری مثه نیما
دیدن تو رنگ مهره رفتن تو رنگ یلدا
بیا مثه اون کسی شو که یه شب قصد سفر کرد
دید یارش داره میمیره موندش و صرف نظر کرد

 

[y_nafar]

مرا مي خواستي تا شاعري را
ببيني روز و شب ديوانه خويش
مرا مي خواستي تا در همه شهر ز هر كس بشنوي افسانه خويش!!!!!!!!!!
مرا مي خواستي تا در غزل ها
تو را زيباتر از مهتاب گويم
تنت را در ميان چشمه نور
شبانگاهان مهتابي بشويم!!!!!!!!
مرا مي خواستي اما چه حاصل
برايت هرچه كردم باز كم بود!!!!!!!
مرا روزي رها كردي در اين شهر
كه اين قطره دل درياي غم بود!
تو را مي خواستم تا در جواني
نميرم از غم بي همزباني
غم بي همزباني سوخت جانم
چه مي خواهم دگر زين زندگاني؟؟؟؟؟؟؟؟

 

[*** s.mahdi ***]

مثل بغض خسته از درد ، مثل بارون شکستن
راه ناهموار ماتم، خیره خیره تا گسستن

آرزوهای شکسته منتظرهای رمیده
از درنگ و ظلمت شب، بال پرواز پروار تکیده

قطعه قطعه هر صدایی ، فرصت خون خوردن ما
بی عبور یک پرستو، وقت پر اندوه آوا

پر هراس وحشت خویش در حصار تنگ هر تن
بارش مرگ و جدایی ، مست از این بیهوده بودن

ما که رفتیم و ندیدم یک بهار و یک شکستن
عشق ما جنس فنا شد، مثل آوار تکیدن

پس چرا باید بمیریم...! ما سزوار بهاریم
منتظر اینجا نشسته ، آرزوی کهنه داریم

آروزی پرکشیدن ، آرزوی مرگ وحشت
آرزوی بوسه بر عشق ، رد شدن از مرز غربت

 

[گلابتون]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]در انتظار آمدنت بودم، تا مرا به سرزمین پاک دلت میهمانی کنی و دنیایم را با حجم
"بودنت"، [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]که اکنون همه دنیای من شده، پر نمایی !؟
چشم براهت بودم تا مهربانی، شور و عشقم را خرج چشمانت کنم!
منتظرت بودم! [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif] تا بار دگر، دستهای مرا به معراج شانه هایت، ببری!
انتظار دیدارت، هنوز با من است! سخت و کشنده!! [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif] اما تو دیگر نیامدی!!!! [/FONT]​

 

[zx1]

تو بوی باران میدهی
تو آسمانی
آرام و دیدنی
تو کوهی
پر از غرور
شبی
تیره اما آبی

تقدیم به تنها و تنهایی

 

[MEMOL...]

اگر می‌خواهی ترکم کنی

لبخند را فراموش نکن ...

کلاه می‌تواند از یادت رود

دستکش، دفترچه‌ی تلفنت

هر آن چیزی که باید دنبالش برگردی

و در ناگهان برگشت گریانم می‌بینی

و ترکم نمی‌کنی !

اگر می‌خواهی بمانی

لبخندت را فراموش نکن

حق داری زادروزم را از یاد ببری

و مکان اولین بوسه‌مان

و دلیل اولین دعوای‌مان

اما اگر می‌خواهی بمانی

آه نکش

لبخند بزن ...

بمان !

هالینا پوشویاتووسکا
​

 

[naghmeirani]

مهربانم ای خوب...​

ياد قلبت باشد يک نفر هست که اينجا
بين آدمهايي که همه سرد و غريبند با تو
تک و تنها، به تو مي انديشد
و دلش از دوري تو دلگير است...
مهربانم اي خوب
اين بار ياد قلبت باشد
يک نفر هست که با تو به خداوند جهان نزديک است
و به يادت هر صبح گونه سبز اقاقي ها را
از ته قلب و دلش مي بوسد
و دعا مي کند اين بار که تو
با دلي سبز و پر از آرامش، راهي خانه خورشيد شوي
و پر از عاطفه و عشق و اميد
به شب معجزه و آبی فردا برسی...​

 

[*** s.mahdi ***]

از مرز خوابم می گذشتم،
سایه ی تاریک یک نیلوفر
روی همه ی این ویرانه فرو افتاده بود.
کدامین باد بی پروا
دانه ی این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد ؟

در پس درهای شیشه ای رویاها،
در مرداب بی ته آیینه ها ،
هر جا که من گوشه ای از خودم را مرده بودم
یک نیلوفر روییده بود.
گویی او لحظه لحظه در تهی من می ریخت
و من در صدای شکفتن او
لحظه لحظه خودم را می مردم.

بام ایوان فرو می ریزد
و ساقه ی نیلوفر برگرد همه ی ستون ها می پیچد.
کدامین باد بی پروا
دانه این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد؟
نیلوفر رویید ،
ساقه اش از ته خواب شفافم سر کشید.
من به رویا بودم ،
سیلاب بیداری رسید.
چشمانم را در ویرانه ی خوابم گشودم:
نیلوفر به همه ی زندگی ام پیچیده بود.
در رگ هایش ، من بودم که می دویدم.
هستی اش در من ریشه داشت،
همه ی من بود.
کدامین باد بی پروا
دانه ی این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد؟

 

[*setareh66*]

حماقت

حماقت

http://humanism-afghanistan.blogfa.com/post-30.aspx

شبی که گذشت
با قطره فطره ی پاندول ساعت
زیر ناوه ی زمان
تا غروب سیاهی
مزرعه ی تشنه ام را
سیراب زهر کردم

​

منتظر میمانم
این راز نهان است
(خدا مهربان است)​

 

[hamedinia_m51]

من ترانه می سرایم
تو ترانه می نوازی
در ترانه های من اشك است و بی قراری
یك بغل از ارزوهای محالی...
تا ابد چشم انتظاری...
فکر پایان و جدایی...
ترسم از این است که شاید
در نگاهت من بیابم ردی از یک بی وفایی...

من ترانه می سرایم
در ترانه هایم اما
گاه گاه ازباتو بودن می سرایم
از نگاهت می سرایم
از صدایت می سرایم
گاه گاه حس می کنم من
ازجدایی ها سرودن باطل است
مینویسم با تو هستم
با تو بودن می سرایم
افتاب و ماهتاب هم از برایم
یک ترانه می نوازند....

من ترانه می سرایم
تو ترانه می نوازی
در ترانه های تو
من نمی دانم...نمی دانم...
چه سوزیست....
من نمی دانم چه لحنیست...
کاینچنین ارام و ساکت اشک میریزم
با صدای سازت اما من
تمام هستی ام را می سرایم
زندگی را می رهانم
عشق را می پرورانم...

من برای تو ترانه می سرایم
تو فقط اما ترانه می نوازی.....​

 

[گلابتون]

عشق آخرين همسفر من مثل تو منو رها كرد
حالا دستهام مونده و تنهايي من

 

[مهرومهتاب]

غمی غمناک
شب سردی است,و من افسرده.
راه دوری است,و پایی خسته.
تیرگی هست و چراغی مرده.


می کنم,تنها,از جاده عبور:
دور ماندند ز من آدم ها.
سایه ای از سر دیوار گذشت
غمی افزود مرا بر غم ها.


فکر تاریکی و این ویرانی
بی خبر آمد تا با دل من
قصه ها ساز کند پنهانی.


نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر,سحر نزدیک است.
هر دم این بانگ بر آرم از دل:
وای,این شب چقدر تاریک است!


خنده ای کو که به دل انگیزم؟
قطره ای کو که به دریا ریزم؟
صخره ای کو که بدان آویزم؟


مثل این است که شب نمناک است.
دیگران را هم غم هست به دل
غم من,لیک,غمی غمناک است

 

[gelamard]

زندگي راتوبساز
نه بدان ساز كه سازند وپذيري بي حرف
زندگي يعني جنگ
توبجنگ
زندگي يعني عشق
توبدان عشق بورز.

 

[hamedinia_m51]

شعر من از عذاب تو ، گزند تازيانه شد
ضجه ي مغرور تنم ، ترنم ترانه شد

حماسه ي زوال من ، در شب تلخ گم شدن
ضيافت خواب تو را ، قصه ي عاشقانه شد

براي رند در به در ، اين من عاشق سفر
واي كه بي كراني حصار تو كرانه شد

واي كه در عزاي عشق ، كشته شد آشناي عشق
واي كه نعره هاي عشق ، زمزمه ي شبانه شد

اي تكيه گاه تو تنم ، سنگر قلب تو منم
واي كه نيزه ي تو را ، سينه ي من نشانه شد

درخت پير تن من ، دوباره سبز مي شود
كه زخم هر شكست من ، حضور يك جوانه شد

واي كه در حضور شب ، در بزم سوت و كور شب
شب كور وحشت تو را ، قلب من آشيانه شد

واي كه آبروي تو ، مرد انالحق گوي تو
بر آستان كوي تو ، جان داد و جاودانه شد

من همه زاري منم ، زخمي زخمه ي تنم
براي هاي هاي من ، زخمه ي تو بهانه شد ...

 

[آیاتای]

نه مثل همیشه

در ضیافت زمین و ستاره
با لباس سفید اتو کشیده ایستاده‌ام
تا به تجربه‌های تازه‌ی این غربت بی‌آینه
عادت کنم
به قیامت‌ِ دیدار تو نمی‌دانم اما
چه‌گونه؟
اکنون که مه از کوه پائین می‌آید
از تپه پائین می‌آید
روی سقف سفالین خانه‌ها چرخ می‌زند
و بر شاخه‌های پریشان اردی‌بهشت،
که سنگین از عطر شکوفه‌های غریب
می‌بارد،
من از رویاهای پراکنده‌ام در سرزمینی یاد می‌کنم
که انگار وطن من بود!
و دل‌م برای تو ای نامهربان
نه مثل همیشه
که بیش‌تر از همیشه
تنگ می‌شود...

 

[hamedinia_m51]

به سراغ تو شبی می آيم می آيم
با دو صد بوسه نو با دو صد راز و نياز
به سراغ تو شبی می آيم می آيم
با دلی خسته ز درد با غم و غصه زياد
مثل شبنم که نشيند بر گل
چو حبابی که نشيند بر آب
مثل بارون روی گلبرگ درخت
همچو ديدار تو با من در خواب
به سراغ تو شبی می آيم
به سراغ تو شبی می آيم

من به ديدار تو باز مي آيم مي آيم
با نسيمی آروم پر از عطر بهار
من به ديدار تو باز می آيم می آيم
با دلی خسته ز درد
دور از اين رنگ و ريا
ميدهم دل به دل قصه تو
قصه غصه تنهايي تو
ميکشم بار غمای تو به دوش
خسته از دوری و تنهايي تو
به سراغ تو شبی می آيم

به سراغ تو شبی می آيم می آيم
با دو صد بوسه نو با دو صد راز و نياز
به سراغ تو شبی می آيم می آيم
با دلی خسته ز درد با غم و غصه زياد
مثل شبنم که نشيند بر گل
چو حبابی که نشيند بر آب
مثل بارون روی گلبرگ درخت
همچو ديدار تو با من در خواب
به سراغ تو شبی می آيم
به سراغ تو شبی می آيم

 

[گلابتون]

زیر بـاران با یاد تو میروم​

​

بـه دنبال جای پـای تـو​

تـو را مـی پرستـم من شـبانـه​

​

بـرای لحـظه هـای شادمانه​

بـرای بـا تو بودن صادقـانـه​

​

مـی آیم من بـه پیشـت عاشقانه​

بـه تودل بستـم من شاعرانه​

​

اما افسـوس ازدرك زمانه​

چه زیباست راز زمانه ​

​

اگرزندگی باشد یك ترانه​

 

[hamedinia_m51]

بذار دستاتو تو دستام
به چشمونم نگاهی کن
لبان خشک و سردم را
به یک بوسه بهاری کن

سرت را همچو عاشق ها
به روی سینه ام بگذار
صدای قلبمو بشنو
که می خواهد تورا بسیار

نگو دیره آه...
نگو دیره آه...
نگو دیره !
که این دل بی تو می میره
نگو دیره آه...
نگو دیره آه...
نگو دیره !
که این دل بی تو می میره

بذار با اشک چشمونم
بهار تازه ای سازم
گلای پرپر دل را
به زیر پات بیاندازم

بذار در خلوت شبها
در آغوشت پناه آرم
چشامو تا سحر خیره
به رخسارت نگه دارم

سحر کن امشب و با من
که من خاموش و تاریکم
بمون با من که من بی تو
درون سینه می میرم

نگو دیره آه...
نگو دیره آه...
نگو دیره !
که این دل بی تو می میره
نگو دیره آه...
نگو دیره آه...
نگو دیره !
که این دل بی تو می میره...

 

[*** s.mahdi ***]

بــرای آمـدنــت دیــر مـی شــود، بــرگــرد زمان ز پرسه زدن سیر می شود، برگرد در انتــظــار تــو بـا کــولــه باری از وحشت زمـیـن دوباره زمینگیر می شود، برگرد بـرای روشنـی چشـم آسمـان، خـورشید میـان چـشم تـو تـکثیر می شود، برگرد همیشه جای تو در لحظه‌هایمان خالیست غـروب جـمعه که دلگیر می‌شود، برگرد و جـمـعـه‌ای کـه بـیـایـی، تمام عرش خدا بـه سمت خاک سرازیر می‌شود، برگرد

 

[*setareh66*]

نخواهم کشت دل را ، از چه باید بگذرم از تو ؟
سراسر باده ی عشقم ، سراپا ساغرم از تو
شهامت می کنم اما ، نه در ترکت عزیز دل
نمی گردددمی حتی ، جدایی باورم از تو
منم از سر گذشته آب تر ، در غرق این اقرار
به زخم عشق خون گشته تمام پیکرم از تو​

 

[*** s.mahdi ***]

قصد ماندن داشتم دیگر مرا جایی نبود...آسمان مثل همیشه صاف و دریایی نبود
بودنت را در خیالم نقش میکردم ولی...عاقبت جز سایه های سرد تنهایی نبود

دست مهرت روزگاری شانه هایم را گرفت...باورت کردم ولی مهر تو فردایی نبود
حجمی از آبی ترین جنس صداقت داشتم...پیش چشمت کوچک و اما تماشایی نبود

ساده می گویم:به تو بیش از خود ایمان داشتم...آنچه می خواندم برایت شعر رویایی نبود
دعوتم کردی و مهمان غزلخوانت شدم...هیچ می دانی که این رسم پذیرایی نبود؟

خوب من!آسوده باش و شعله را خاموش کن...این سپیده باز هم وقت شکوفایی نبود
روز و شب این جمله را در خاطرم حک می کنم...قصد ماندن داشتم اما مرا جایی نبود​

 

[گلابتون]

زندگی رویا نیست.
زندگی زیبایی ست.
می توان ،
بر درختی تهی از بار ، زدن پیوندی
می توان در دل این مزرعه خشک و تهی بذری ریخت
می توان ،
از میان فاصله ها را بر داشت
دل من با دل تو ،
هر دو بیزار از این فاصله هاست

 

[hamedinia_m51]

ستاره بود ، غزل بود
ترانه بود و تو بودي
هزار حادثه ، اما
بهانه بود و تو بودي

تو بودي و شب قصه
تو بودي و تب پرواز
هزار آينه فرياد
هزار پنجره آواز

شب از تو شعر دوباره
شب از تو باغ ستاره
به اعتبار تو روشن
من و چراغ ستاره

حضورم از تو هميشه
سكوتم از تو صدا بود
تو آسمون ترانه
پرنده بود و رها بود

گذشتي از شب قصه
گذشتي از شب آواز
نه از ستاره شنيدي
نه گفتي از تب پرواز

نه گفتي از شب گريه
نه گفتي از منِ بي تو
در اين حضور خيالي
چگونه ماندنِ بي تو...

 

[راضیه (ت)]

وقتی دیدم عاشقی چه بلایی سر دلم اورد تصمیم گرفتم فراموشش کنم.
هر کاری کردم نشد که نشد
گفتم شاید درس خوندن بتونه اون رو از یادم ببره
سخت ترین رشته ی دبیرستان رو انتخاب کردم .درس خوندم درس درس و باز هم درس
حالا بعد از چند سال , با وجود اینکه فراموشش کردم ولی هنوز رد پای احساسم به اون عذابم میده.من گناه کارم