hamid96
عضو جدید
- خلاصه :
اگرچه به خوبی ثابت گردیده که رقیق کردن آلیاژهای Cu- Ti به وسیله ی تیتانیوم در محدوده 2/5-5wt% توسط مکانیزم spinodal تجزیه می شود. ترتیب دسته بندی و مرتب کردن فرآیندها در مراحل اولیه موضوع بحث بوده است. در این زمینه به منظور حل برخی از مسائل با انجام تحقیقات توسط میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) بر روی رقیق کردن ذوب آلیاژ Cu- Ti تلاش هایی صورت گرفته بود. تجزیه به عنوان تابع کهنگی و در دمای K 723-573 بررسی شده بود. به نظر می رسد که نتایج حاکی از آن است که دسته بندی مقدم بر تشکیل دامنه بلندی از فازهای مرتب شده (LRD) در این آلیاژ می باشد. تشکیل فاز از یک نقطه ویژه ناپایدار برای اولین بار در این تحقیق مشاهده شد. که این در مدت طولانی ناپدید می شود و موجب می شود شبه پایدار شود.
1- مقدمه:
تاثیر رقیق کردن آلیاژهای مس – تیتانیوم در ثبات در برابر زنگ زدگی به طور گسترده بررسی شده است که مقاومت در شرایط سخت شونده را بیش از Mpas700 نشان داد و کاربردهایی در ساخت فنرهایی با مقاومت بالا، اتصالات الکتریکی ، دیافراگم ها و مواد مقاوم در برابر خوردگی و سایش را می یابیم. هر چند مکانیزم تجزیه آن ها موضوع مباحثه بیشتر آن ها در این سه دهه بوده است. در حالی که Cu-1wt%Ti نشان داد که ضرورتا با واکنش هسته ای و افزایش، تا حدودی آلیاژهای متراکم تر (به وسیله تیتانیوم در حدود 2/5-5wt%) تجزیه می شود و یک تجزیه اسپینودال را نشان می دهد. اگرچه نتایجی وجود دارد که یافته های بعدی را تکذیب می کنند. هم چنین مشخص شده است که می توان از تجزیه در موقع گوئنچ در آلیاژهای غلیظ باند جانبی جلوگیری کرد. در نتیجه به سختی می توان ترتیبی طرح کرد که در آن دسته بندی و مرتب کردن به جهت تشکیل شبه پایدار رخ دهد که وقتی رسوب می کند دارای ساختار می باشد، علی رغم مشکل ذکر شده در بالا، لافلین و کان در تبعیت از داتا و سوفا و در سال های اخیر اسکرلبی و همکارانش و دیگران تلاش کردند تا پدیده ی دسته بندی و ترتیب لازم را در این آلیاژ ها بررسی کنند. لافلین و کان بوسیله روش ترتیب ریزساختاری نشان دادند که واکنش جداسازی فازی در آلیاژ Cu-5.17wt%Ti در واقع در نوع خود اسپینودال می باشد آن توسط داتا و سوفا در تحقیقات خودشان در مورد آلیاژ Cu -4wt%Ti ثابت شده است که از میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) استفاده شده است و توسط بهل و واکز در مورد آلیاژ Cu-2.7wt%Ti ثابت شده است که از میکروسکوپ یونی با پهنه جستجوی اتمی استفاده شده. گرچه این یافته ها در تحقیقات بعدی توسط اسکرلبی و همکارانش مورد تردید واقع شده اند، آن ها از پراکندگی نوترون با زاویه ی کوچک (SANS) استفاده می کردند، آیون اسلیبن و واکنز از میکروسکوپ یونی با میدان بررسی اتمی استفاده می کردند ولی بورکرز از روش
اگرچه به خوبی ثابت گردیده که رقیق کردن آلیاژهای Cu- Ti به وسیله ی تیتانیوم در محدوده 2/5-5wt% توسط مکانیزم spinodal تجزیه می شود. ترتیب دسته بندی و مرتب کردن فرآیندها در مراحل اولیه موضوع بحث بوده است. در این زمینه به منظور حل برخی از مسائل با انجام تحقیقات توسط میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) بر روی رقیق کردن ذوب آلیاژ Cu- Ti تلاش هایی صورت گرفته بود. تجزیه به عنوان تابع کهنگی و در دمای K 723-573 بررسی شده بود. به نظر می رسد که نتایج حاکی از آن است که دسته بندی مقدم بر تشکیل دامنه بلندی از فازهای مرتب شده (LRD) در این آلیاژ می باشد. تشکیل فاز از یک نقطه ویژه ناپایدار برای اولین بار در این تحقیق مشاهده شد. که این در مدت طولانی ناپدید می شود و موجب می شود شبه پایدار شود.
1- مقدمه:
تاثیر رقیق کردن آلیاژهای مس – تیتانیوم در ثبات در برابر زنگ زدگی به طور گسترده بررسی شده است که مقاومت در شرایط سخت شونده را بیش از Mpas700 نشان داد و کاربردهایی در ساخت فنرهایی با مقاومت بالا، اتصالات الکتریکی ، دیافراگم ها و مواد مقاوم در برابر خوردگی و سایش را می یابیم. هر چند مکانیزم تجزیه آن ها موضوع مباحثه بیشتر آن ها در این سه دهه بوده است. در حالی که Cu-1wt%Ti نشان داد که ضرورتا با واکنش هسته ای و افزایش، تا حدودی آلیاژهای متراکم تر (به وسیله تیتانیوم در حدود 2/5-5wt%) تجزیه می شود و یک تجزیه اسپینودال را نشان می دهد. اگرچه نتایجی وجود دارد که یافته های بعدی را تکذیب می کنند. هم چنین مشخص شده است که می توان از تجزیه در موقع گوئنچ در آلیاژهای غلیظ باند جانبی جلوگیری کرد. در نتیجه به سختی می توان ترتیبی طرح کرد که در آن دسته بندی و مرتب کردن به جهت تشکیل شبه پایدار رخ دهد که وقتی رسوب می کند دارای ساختار می باشد، علی رغم مشکل ذکر شده در بالا، لافلین و کان در تبعیت از داتا و سوفا و در سال های اخیر اسکرلبی و همکارانش و دیگران تلاش کردند تا پدیده ی دسته بندی و ترتیب لازم را در این آلیاژ ها بررسی کنند. لافلین و کان بوسیله روش ترتیب ریزساختاری نشان دادند که واکنش جداسازی فازی در آلیاژ Cu-5.17wt%Ti در واقع در نوع خود اسپینودال می باشد آن توسط داتا و سوفا در تحقیقات خودشان در مورد آلیاژ Cu -4wt%Ti ثابت شده است که از میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) استفاده شده است و توسط بهل و واکز در مورد آلیاژ Cu-2.7wt%Ti ثابت شده است که از میکروسکوپ یونی با پهنه جستجوی اتمی استفاده شده. گرچه این یافته ها در تحقیقات بعدی توسط اسکرلبی و همکارانش مورد تردید واقع شده اند، آن ها از پراکندگی نوترون با زاویه ی کوچک (SANS) استفاده می کردند، آیون اسلیبن و واکنز از میکروسکوپ یونی با میدان بررسی اتمی استفاده می کردند ولی بورکرز از روش