مشاعرۀ سنّتی

[MOON.LIGHT]

نشايد گفتن آن کس را دلي هست
که ننهد بر چنين صورت دل از دست

تو را آتش ای یار دامن بسوخت
مرا خود به یکباره خرمن بسوخت

 

[aileen]

آهي كشيد غمزده پيري سپيد موي
افكند صبحگاه در آيينه چون نگاه
در لا به لاي موي چو كافور خويش ديد
يك تار مو سياه!​

 

[*setareh66*]

هزار سختي اگر بر من آيد آسانست
که دوستي و ارادت هزار چندانست

 

[aileen]

تو همه راز جهان ريخته در چشم سياهت
من همه محو تماشاي نگاهت
آسمان صاف و شب آرام
بخت خندان و زمان رام
خوشه ماه فرو ريخته در آب
شاخه ها دست برآورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شباهنگ ​

 

[Ghazal_joon]

گشتاده زبان و جوانیت هست
سخن گفتن پهلوانیت هست

 

[aileen]

تيغهامان زنگخورده و كهنه و خسته
كوسهامان جاودان خاموش
تيرهامان بال بشكسته

ما
فاتحان شهرهاي رفته بر باديم
با صدايي ناتوانتر زانكه بيرون آيد از سينه
راويان قصه هاي رفته از ياديم
كس به چيزي يا پشيزي برنگيرد سكه هامان را
گويي از شاهي ست بيگانه
يا ز ميري دودمانش منقرض گشته
گاهگه بيدار مي خواهيم شد زين خواب جادويي
همچو خواب همگنان غاز
چشم مي‌ماليم و مي‌گوييم: آنك، طرفه قصر زرنگار
صبح شيرينكار

ليك بي مرگ است دقيانوس
واي ، واي ، افسوس

 

[MOON.LIGHT]

تيغهامان زنگخورده و كهنه و خسته
كوسهامان جاودان خاموش
تيرهامان بال بشكسته

ما
فاتحان شهرهاي رفته بر باديم
با صدايي ناتوانتر زانكه بيرون آيد از سينه
راويان قصه هاي رفته از ياديم
كس به چيزي يا پشيزي برنگيرد سكه هامان را
گويي از شاهي ست بيگانه
يا ز ميري دودمانش منقرض گشته
گاهگه بيدار مي خواهيم شد زين خواب جادويي
همچو خواب همگنان غاز
چشم مي‌ماليم و مي‌گوييم: آنك، طرفه قصر زرنگار
صبح شيرينكار

ليك بي مرگ است دقيانوس
واي ، واي ، افسوس

سعدیا چون تو کجا نادره گفتاری هست
یا چو شیرین سخنت نخل شکر باری هست
یا چو بستان گلستان تو گلزاری هـست
هیچم ار نیــست، تمنــای توام کاری هست

 

[HASTI28]

تو کافر دل نمی بندی نقاب زلف و می ترسم
که محرابم بگرداند خم آن دلستان ابرو

اگر چه مرغ زیرک بود حافظ در هوا داری
به تیر غمزه صیدش کرد چشم آن کمان ابرو

 

[گلابتون]

ور چو پروانه دهد دست فراغ بالي
جز بدان عارض شمعي نبود پروازم

 

[HASTI28]

منم که جنگلی بی زمین بودم به جرم کشف گل در اوین بودم
کنار هم قفس تنها ترین بودم تو ساکت بودی و من واژه چین بودم

 

[گلابتون]

مكن كز سينه ام آه جگر سوز
برآيد همچو دود از راه روزن

دلم را مشكن و از پا مينداز
كه دارد بر سر زلف تو مسكن

 

[HASTI28]

مكن كز سينه ام آه جگر سوز
برآيد همچو دود از راه روزن

دلم را مشكن و از پا مينداز
كه دارد بر سر زلف تو مسكن

نی من منم و نی تو تویی . نی تو منی
هم من منم و هم تو تویی . هم تو منی

من با تو چنانم ای نگار ختنی
کاندر غلطم که من تو ام یا تو منی

 

[at_gh]

ياري اندر كس نميبينم ياران را چه شد؟
دوستي كي آخر آمد دوستداران را چه شد؟

 

[HASTI28]

دوش رفتم به كوى باده‌فروش
زآتش عشق دل بجوش و خروش
محفلى نغز ديدم و روشن
مير آن بزم پير باده‌فروش

 

[گلابتون]

شور شراب و سوز عشق آن نفسم رود ز سر
كاين سر پر هوس شود خاك در سراي تو

 

[HASTI28]

شور شراب و سوز عشق آن نفسم رود ز سر
كاين سر پر هوس شود خاك در سراي تو

ور من به غم عشق تو نسپارم دل
دل را چه کنم ؟بهر چه می دارم دل؟

 

[naghmeirani]

ور من به غم عشق تو نسپارم دل
دل را چه کنم ؟بهر چه می دارم دل؟

لبِ شیرینت ار فرهاد دیدی

به قربانِ تو کردی جانِ شیرین....

 

[MOON.LIGHT]

لبِ شیرینت ار فرهاد دیدی

به قربانِ تو کردی جانِ شیرین....

نه من ز بی عملی در جهان ملولم و بس
ملامت علما هم ز عـــــــلم بی عمل است
به چشــــم عقل در این رهگذر پر آشوب
جهان و کار جهان بی ثبات و بی محل است

 

[saghar 64]

چی شده؟؟؟؟؟؟؟؟؟ نااااااااااااااازی

 

[meh_61]

نه من ز بی عملی در جهان ملولم و بس
ملامت علما هم ز عـــــــلم بی عمل است
به چشــــم عقل در این رهگذر پر آشوب
جهان و کار جهان بی ثبات و بی محل است

ترک درويش مگير ار نبود سيم و زرش
در غمت سيم شمار اشک و رخش را زر گير

 

[MM.R]

روز و شب خون جگر می خورم از درد جدایی

ناگوار است بمن زندگی ای مرگ كجایی​

 

[meh_61]

يا رب کجاست محرم رازی که يک زمان
دل شرح آن دهد که چه گفت و چه‌ها شنيد[FONT=&quot][/FONT]

 

[MOON.LIGHT]

روز و شب خون جگر می خورم از درد جدایی

ناگوار است بمن زندگی ای مرگ كجایی​

یک دروغ، به رنگ خوش صداقت محض
و دل که باز پرید و دوباره یک حماقت محض

 

[MOON.LIGHT]

يا رب کجاست محرم رازی که يک زمان
دل شرح آن دهد که چه گفت و چه‌ها شنيد

دو صد راه هوس را چاه کردی
هزاران آرزو را آه کردی

 

[meh_61]

[FONT=&quot] [/FONT]
يا رب اندر کنف سايه آن سرو بلند
گر من سوخته يک دم بنشينم چه شود[FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot][/FONT]

 

[محـسن ز]

دلخوش به بازمانده ی اندوهناک خویش
اما زبازی فلک دون خبر نداشت

 

[MOON.LIGHT]

دلخوش به بازمانده ی اندوهناک خویش
اما زبازی فلک دون خبر نداشت

تو را آتش ای یار دامن بسوخت
مرا خود به یکباره خرمن بسوخت

 

[meh_61]

تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد
تا بود فلک شيوه او پرده دری بود[FONT=&quot][/FONT]

 

[محـسن ز]

در سینه من سوخت دل از برق محبت
چون از خم آن زلف سیه شانه درخشید

 

[kachal63]

در سینه من سوخت دل از برق محبت
چون از خم آن زلف سیه شانه درخشید

در آرزوی تو شوقم نگر که در شب هجران
اجل بکار خودم بود و من در انتظار تو بودم