جای شکی نیست خیلی از ما اهل نماز و روزه نیستیم اما بارها پیش اومد که تو یه لوکیشنی الکی خوندیم یا به دروغ گفتیم آره ما هم روزه ایم ...
یا اینکه حداقل تو زندکیمون جند باری رابطه از اون رواربط مشکوک داشته ایم اما مگه جرات می کنیم راستش به خانواده مون بگیم که ما هم آره...
یا اینکه خدای ناکرده وقتی یکی از نزدیکان می میره..به هر دلیلی اولش خیلی سخت اما یعد از سالها فقط جای خالیشون احساس میشه اما دیگه گریه و زاری نمی کنیم ... اما برای کسی که هیچ نسبتی با ما نداشته و اونم سالها قبل مرده تمی خوام زیاد دورشم مثلا همین 20 سال پیش باید 3 شبانه روز هر سال ناراحت و غمگین باشیم ...اگه این دروغ پروری نیست پس چیست؟
اگه بخوام بازم بگم هرار مورد دیگه هم سراغ دارم وقتی به مردم دوروبرم و کارهای که می کنند و کارهای خودم خوب دقت می کنم ...و دلم میسوزه ...که چرا باید ناخواسته این قد دروغ بگیم و اشتباه....
چرا؟
یا اینکه حداقل تو زندکیمون جند باری رابطه از اون رواربط مشکوک داشته ایم اما مگه جرات می کنیم راستش به خانواده مون بگیم که ما هم آره...
یا اینکه خدای ناکرده وقتی یکی از نزدیکان می میره..به هر دلیلی اولش خیلی سخت اما یعد از سالها فقط جای خالیشون احساس میشه اما دیگه گریه و زاری نمی کنیم ... اما برای کسی که هیچ نسبتی با ما نداشته و اونم سالها قبل مرده تمی خوام زیاد دورشم مثلا همین 20 سال پیش باید 3 شبانه روز هر سال ناراحت و غمگین باشیم ...اگه این دروغ پروری نیست پس چیست؟
اگه بخوام بازم بگم هرار مورد دیگه هم سراغ دارم وقتی به مردم دوروبرم و کارهای که می کنند و کارهای خودم خوب دقت می کنم ...و دلم میسوزه ...که چرا باید ناخواسته این قد دروغ بگیم و اشتباه....
چرا؟
آخرین ویرایش:
